inFamous 1 i 2

Notkę przygotował Psycho-Mantis.

„inFamous” to jedna z najciekawszych gier sanboxowych tej generacji. To znaczy gier z otwartym dużym światem, gdzie gracz decyduje, jak ma grać, w co, i w jakiej kolejność.  Empire City, w którym rozgrywa się akcja gry, nawiązuje stylistyką do Nowego Jorku: znajdziemy tu naziemne metro, centrum pełne wieżowców i kamienic, doki i dzielnice mieszkalne. Grafika prezentuje się bardzo ładnie, choć miejscami zdarzają się słabsze detale, acz nie mają one wpływu na całość odbioru. Główny bohater, Cole MacGrath, w wyniku eksplozji tajemniczej paczki otrzymuje super moce, dzięki którym może władać elektrycznością. Możemy ślizgać się po drutach wysokiego napięcia, szynach metra, ciskać piorunami czy unosić się w powietrzu. Umiejętności te można rozwijać a także odblokowywać nowe. Gracz może zdecydować, co zrobić z nabytą mocą: postępować jak bohater i stawać w obronie mieszkańców miasta, czy jako złoczyńca zostać ich najgorszym prześladowcą. W zależności od tzw. „karmy” uzyskamy diametralnie różne moce, a miasto żywo reagować będzie na nasze poczynania. Osobiście uważam, że droga bohatera jest ciekawsza i lepiej dopracowana, ale każdy znajdzie coś dla siebie. Do wykonania jest szereg bardzo różnorodnych misji oraz sporo pobocznych, które bywają już nieco powtarzalne i w zasadzie polegają na tym, co już robiliśmy podczas misji fabularnych.  Na naszej drodze stanie wielu różnorodnych przeciwników, a wątek fabularny prezentuje się bardzo ciekawie i zachęca do dalszej gry. Na wyróżnienie zasługuje doskonała pełna polska wersja językowa, wpadający w ucho soundtrack, a także bardzo wygodne sterowanie.

Plusy:

+ fabuła

+ grafika

+ oprawa audio

+ sterowanie

+ swoboda

+ moce

+ postacie

+ polonizacja

+ przeciwnicy

Minusy:

- miejscami słabsze detale

- lekka powtarzalność pobocznych misji

Ocena: 8/10

W „inFamous 2” ponownie wcielimy się w postać Cola MacGratha,  który to od pierwszych minut gry rzucony został na głęboką wodę - musi zmierzyć się z ostatecznym złem, które zagraża całej ludzkości. Tym razem akcja gry rozgrywa się w New Marais, mieście stylizowanym na San Francisco. Ogólny gameplay nie uległ zmianie, natomiast całość określić można mianem: więcej, fajniej, ładniej. Zyskamy zupełnie nowe moce, które są po prostu genialne, przeciwników jak i misji jest znacznie więcej i są bardziej różnorodne. Ciekawostką jest całkiem rozbudowany edytor misji, który pozwala graczom budować własne zadania i umieszczać je w sieci. Znaleźć je można bezpośrednio podczas gry - zaznaczone są zielonymi markerami jako misje poboczne. Jest to świetny pomysł, znacznie wydłużający rozgrywkę. Oczywiście poziom wielu stworzonych misji w ten sposób jest dosyć przeciętny, ale trafiają się też istne perełki. Oprawa audio zasługuje nadal na uznanie, tak jak grafika, która prezentuje się jeszcze lepiej niż poprzednio. Dodatkowym atutem gry jest zwłaszcza „dobra” linia fabularna, która jest świetnie wyreżyserowana, a zakończenia nie zawaham się nazwać epickim.

Plusy:

+ fabuła

+ ulepszona grafika

+ oprawa audio

+ sterowanie

+ swoboda

+ nowe moce

+ postacie

+ polonizacja

+ różnorodność przeciwników

Ocena: 9/10

Rage

Notkę przygotował Psycho-Mantis.

„Rage” zapowiadało się na mocny, ciężki, postapokaliptyczny tytuł. Niestety, to, co miało być filarami produkcji, okazało się niezwykle ubogie. Fabuła praktycznie nie istnieje - to taka prosta jak budowa cepa historyjka, bez niesamowitych zwrotów akcji czy złożonych  postaci, które może i są dość barwne, ale poza ciekawym wyglądem nie oferują żadnych fabularnych zawirowań. Główny wątek jest bardzo prosty, pobocznych misji jest jak na lekarstwo i wszystkie opierają się na zasadzie: idź, wybij wszystko, co się rusza, i przynieś.  Na każdej planszy zataczamy kółko -  jest to do tego stopnia powtarzalne, że już wchodząc, można zauważyć, z których drzwi wyjdziemy na końcu levelu. Ponadto schemat rozgrywki to okropny backtracking - każdą lokację zwiedzimy po dwa razy i to dokładnie. Czasem delikatnie zmieni się trasa (idziemy najczęściej od tyłu) albo cześć pomieszczeń będzie niedostępna, ale nie zmienia to faktu, że wszystkie zadania, poza snajperskimi, gdzie mamy kogoś osłaniać, polegają na pójściu tam, gdzie już byliśmy.

Gameplay to totalna rynna - niezależnie czy na „pustkowiach”, gdzie poruszamy się samochodem, w pomieszczeniach, czy na ulicach miasta, ciągle jesteśmy zamknięci w ciasnej rynnie drogi, z której nie ma żadnych odnóg i bocznych alejek.

Graficznie, gra wygląda ładnie - na początku panoramy zapierają dech, widoczne w oddali miasto czy kanion prezentują się malowniczo. Niestety, nieco gorzej wygląda to z bliska - wiele obiektów razi totalnie rozmytymi bitmapami, czasem aż odnosi się wrażenie, że są pozbawione tekstur. Na duży plus zasługuje projekt mutantów - są ciekawe i świetnie się poruszają,  skacząc po sufitach czy ścianach. Także animacja ich śmierci robi wrażenie. Doskonale wypada też arsenał: poza standardem, jak shootgun czy rakietnica, mamy do dyspozycji kilka fajnych pukawek takich jak karabin szturmowy, który wygląda świetnie i doskonale brzmi. Metaliczy brzękot jest przyjemny dla ucha, a takie smaczki jak charakterystyczny trzask zamka po wystrzeleniu ostatniego naboju wypadają świetnie. Na wyróżnienie zasługuje „wingstick”, coś na kształt samonamierzającego cel bumerangu, który jest po prostu kapitalny - jest to jedna z najfajniejszych broni w grach video w ogóle.

„Rage” to gra wielce nierówna: z jednej strony miałka fabuła, powtarzalne misje, z drugiej świetny klimat i dające sporo frajdy strzelanie. Dla miłośników postapikalipsy „must have”. Dobry wybór dla tych, którym potrzebny shooter na dwa, trzy wieczory. Jeśli zaś ktoś oczekuje skomplikowanej, wielowątkowej fabuły, wyborów moralnych, czy ogólnie gry na wiele godzin, niech ominie „Rage’a” łukiem. Mimo, iż strzelanie naprawdę wciąga, to żywotu tej produkcji nie wydłużą nawet dość fajne wyścigi online czy misje w kooperacji, które można zaliczyć w jeden wieczór.

Plusy:

+ klimat

+ panoramy

+ barwne postaci

+ mini gierki (zwłaszcza karcianka)

+ mutanci

+ liczne nawiązania do innych gier

+ oryginalne bronie

+ strzelanie

+ audio

Minusy:

- nierówna grafika

- fabuła praktycznie nie istnieje

- straszna linniowość i backtracking

- mało zadań i wątków pobocznych.

Ocena: 6/10